Köylü Mehmetin askerlik arkadaşı ahmet ziyarete gelmiş. Mehmet
-Ya Ahmet seni çok özledim biraz bizde kal demiş. Aahmetin canına minnet hemen kabul etmiş. Bir gün beş gün onbeş gün olmuş Ahmetin gideceği yok. Ev sahipleri iyice sıkılmış ama bir türlü git diyememişler. Neyse onaltıncı gün Ahmet
-Mehmet ben sizde çok kaldım artık gideyim demiş. Eşyalarını toplamış eşeğine yüklemiş tam bir bacağını kaldırmış eşeğine binecekken Memet kibarlık olsun diye
-Ahmet biraz daha kalsaydın demiş
Ahmet kaldırdığı bacağını geri indirmiş
-İyi öyleyse demiş eşeğimi nereye bağlıyayım demiş
Mehmette
-Kopasıca dilime bağla demiş.